یه رفیق داشتم اسمش عباس بود

خیلی بی تابی می کرد

منتظر دستور حمله بود

دیدم پشت پیرهنش با خط قرمز نوشته:

یا کربلا ، یا شهادت. یا حسین علیه السلام ما داریم می آییم

دستور حمله صادر شد

زدیم به دل دشمن

همون اوایل عملیات بود که عباس شهید شد

اونقدر آتیش دشمن شدید بود که مجبور شدیم عقب نشینی کنیم

نتونستیم پیکر پاک عباس رو برگردونیم

چهل روز بدن مطهرش زیر آفتاب داغ و آتیش دشمن موند

بعد از چهل روز ، درست روز عاشورا بود که آوردیمش عقب

اونجا بود که معنی نوشته های پشت پیرهنش رو فهمیدم

                                                    منبع: سالنامه فانوس ۱۳۹۰

هوا خیلی سرد شده بود

فرمانده گردانمون همه ی بچه ها رو جمع کرد

بعد هم با صدای بلند گفت:

کی خسته است؟

همه با انرژی گفتیم: دشمن!!!

ادامه داد:

* کی ناراحته؟

- دشمن!!!!

* کی سردشه؟!

- دشمن!!!

* آفرین... خوبه!

حالا برید به کارتون برسید

پتو کم بوده ، به گردان ما نرسیده...

خدایا از آنچه کرده ام اجر نمی خواهم و به خاطر فداکاری های خود بر تو فخر نمی فروشم، آنچه داشته ام تو داده ای و آنچه کرده ام تو میسر نمودی، همه استعداد های من، همه قدرت های من، همه وجود من زاده اراده توست، من از خود چیزی ندارم که ارائه دهم، از خود کاری نکرده ام که پاداشی بخواهم...

تو ای خدای من، ناله ضعیف شبانگاه مرا می شنیدی و بر قلب خفته ام نور می تافتی و به استغاثه من لبیک می گفتی. تو بر دلم الهام کردی و به رضا و توکل مرا مسلح نمودی... خدایا تو را شکر می کنم که مرا بی نیاز کردی تا از هیچکس و از هیچ چیز انتظاری نداشته باشم.

عراق پاتک شدیدی زد تا جزایر مجنون رو پس بگیره

شهید بابایی توی اون عملیات شیمیایی شد

سرش پر شده بود از تاولهای ریز و درشت

سرش می خارید و با خاراندن زیاد ، تاولها ترکیده بود

بنده خدا خیلی اذیت شده بود

بهش گفتم برو بیمارستان دوا و درمان کن

می گفت اگه برم بستری ام می کنن و از کارم جا می مونم ...

... چند روز بعد بیرون جزیره  یه برکه آب پر از نیزار دیدیم

عباس لحظه ای ایستاد و به جریان آب دقت کرد

بعد با حالت خاصی بهم گفت:

حسن! می دونی این آب ، کدوم آبه؟

با تعجب گفتم: یعنی چی؟ خب این آب هم مث بقیه آبها ، فرقش چیه؟

گفت: اگه دقت کنی می بینی این آب ، انشعابی از آب فراته

آبی که امام حسین و حضرت عباس ع تو کربلا دستشون رو باهاش شستشو دادن

عباس معتقد بود اگه سرش رو با اون آب بشوید ، تاول های سرش خوب میشه

اتفاقا سرش رو شست و شفا گرفت

چند روز بعد تمام تاول ها خوب شد و اثری ازشون نموند...

                                  خاطره ای از زندگی سردار شهید عباس بابایی

                                  روای: ستوان حسن روشن

                                  منبع: کتاب حکایت فرزندان روح الله ۱ ، صفحه ۹۴

حسین باقری حدود پانزده ماه بعد از سید حمید به شهادت رسید

من و یک نفر دیگر داوطلب شدیم که قبرش را بکنیم

پائین پای شهید سید حمید میرافضلی را انتخاب کردیم و شروع کردیم به کندن قبر

من داشتم خاک را بر می داشتم که دیواره ی قبر سید حمید فرو ریخت

در یک لحظه رایحه ی بسیار خوشی تمام فضا را گرفت

حالم دست خودم نبود

به بغل دستی ام گفتم: حاجی این چه بوئی بود؟

گفت: فکر کنم از سوراخ قبر شهید میرافضلی باشه

... اون بنده خدا که رفت بیرون ، از سوراخ دست کردم داخل قبر سید.

دستم خورد به پای سید حمید

درست مثل اینکه یک ساعت پیش دفنش کرده باشند

سالم بود و نرم

تا زانویش را دست کشیدم

تمام بدنش تازگی داشت

از سوراخ دیواره ی قبر ، داخل را نگاه کردم

جنازه ی شهید سید حمید میر افضلی را دیدم

بعد از پانزده ماه از شهادتش ، کاملاً سالم بود...

                                   راوی : جناب آقای آذین

                                   منبع: کتاب سید پابرهنه ، صفحه ۷۲

خیلی زیبا قالی می بافت

ولی درآمدش رو برا خودش خرج نمی کرد

هر چی از راه قالی بافی در می آورد یا برا دخترای فقیر جهیزیه می خرید

یا برای بچه ها قلم و دفتر تهیه می کرد

حتی جهیزیه خودش رو هم با اجازه ی من داد به یه دختر دم بخت...

... یادمه یه بار برا عیدش یه دست لباس زیبا خریدم

روز عید باهاش رفت بیرون و وقتی برگشت از تنش در آورد

گفتم: چرا شب عیدی لباس نو رو در میاری؟

گفت: وقتی با این لباس رفتم پیش بچه ها احساس بدی داشتم

همش فکر می کردم نکنه یکی از بچه ها نتونه برا عیدش لباس نو بخره

واسه همین دیگه نمی پوشمش!

                               خاطره ای از زندگی شهیده طیبه واعظی دهنوی

                              منبع: کتاب کفش های جامانده در ساحل ، صفحه ۱۰

دو بار خواب دیدم

یه نفر می یومد تو خوابم و می گفت:

این بچه که بزرگش می کنی ،  توی عید قربان باید قربونی بشه

به شوهرم گفتم: خواب بدیه ، نه؟

شوهرم آروم لباش رو گاز گرفت و گفت:

نه! پاشو نمازت رو بخون ، چند روز دیگه عید قربانه ، گوسفند می کُشیم

گفتم: ما که حاجی نیستیم

گفت: عیبی نداره ، برا سلامتی پسرمون

... ۲۳ سال بعد عراقی ها داشتند خرمشهر رو می گرفتند

عید قربان بود ، توی آبادان هم گوسفند پیدا نمیشد که قربانی کنیم

دلم شور می زد

می گفتم: نکنه روز قربانی محمود باشه؟

...همون روز بود که خبر شهادت محمودم رو آوردند

وقتی رفتم بلای سرش ، دیدم خوابم تعبیر شده

ترکش شاهرگ بچه ام رو بریده بود...

                                                منبع: کتاب راهنمای زائران راهیان نور

تیرماه بود که عملیات رمضان شروع شد

درست توی ماه مبارک رمضان

گرمای بالای ۵۰ درجه آدم رو کلافه می کرد

حالا حساب کنین روزه باشی و تو این گرما بخوای بجنگی

اونقدر آفتاب داغ می شد که اسلحه ها دستامون رو می سوزوند

تازه سختی زمانی شروع شد که عملیات لو رفت و بچه ها محاصره شدند

خیلی ها مظلومانه به شهادت رسیدند...

... بعد از عملیات یه عده رفتند تا مجروح های شب قبل رو بیاورند

وقتی برگشتند ، با گریه گفتند: همه ی بچه ها شهید شدند

بهشون گفتم: تیر خلاص زدند بهشون؟

گفتند: نه! از تشنگی جان دادند...

                                    منبع: کتاب راهنمای زائران راهیان نور ،  صفحه ۷۴

با خودش عهد کرده بود تا زمانی که دشمن توی خاک ایرانه ، برنگرده تهران

نه مجلس می رفت ، نه شورای عالی دفاع ، نه هیچ جای دیگه

فقط توی جبهه بود

یه روز آقا سید احمد خمینی تماس گرفت و گفت:

به دکتر چمران بگین بیاد تهران

بهشون گفتم: آخه دکتر عهد کرده تا دشمن توی ایرانه ، تهران برنگرده

آقا سید احمد فرمودند: به دکتر بگین امام دلتنگشون شدن

گفتند آقا مصطفی بیان ، می خواهم ایشون رو ببینم

... وقتی به دکتر چمران گفتم امام خمینی می خوان شما رو ببینن

گفت: چشم! همین فردا میروم...

                                    خاطره ای از زندگی سردار شهید دکتر مصطفی چمران

                                    منبع: سالنامه یاران ناب ۱۳۹۱

دو تا بچه بسیجی یه عراقی درشت هیکل رو اسیر کرده بودند

های های هم می خندیدند

بهشون گفتم این کیه؟

گفتند: عراقیه دیگه

گفتم : چطوری اسیرش کردین؟

باز هم زدند زیر خنده و گفتند:

مث اینکه این آقا از شب عملیات یه جایی پنهون شده بوده

تشنگی بهش فشار آورده و با لباس بسیجی خودمون اومده ایستگاه صلواتی

گفتم: خب از کجا فهمیدین عراقیه؟

گفتند: آخه اومد ایستگاه صلواتی ، شربت که خورد پول داد

اینطوری لو رفت ...

                                                 منبع: سالنامه فانوس ۱۳۹۰

یه روز که خانواده ی اش خونه نبودن ، پسرش رو با خودش آورده بود سر کار

اسم پسرش محمد مهدی بود

حاج احمد از صبح که اومد رفت توی جلسه و محمد مهدی رو پیش من گذاشت

برا جلسه موز خریده بودیم

بعد از جلسه یه مقدار موز اضافه اومد

دیدم محمد مهدی از صبح هیچی نخورده

واسه همین یه موز بهش دادم

همون لحظه حاج احمد کارم داشت و منو صدا کرد

وارد اتاق حاجی که شدم ، محمد مهدی هم پشت سرم داخل شد

حاج احمد تا موز رو دست پسرش دید ، چهره اش بر افروخته شد

تا حالا اینقدر عصبانی ندیده بودمش

با صدای بلند گفت: کی به شما گفته به پسر من موز بدین؟

گفتم : حاجی! این بچه از صبح تا الان هیچی نخورده

یه موز که بیشتر بهش ندادیم ، تازه اونم از سهم خودم بوده

نذاشت حرفم تموم بشه

دست کرد جیبش ، یه مقدار پول بهم داد و گفت:

همین الان میری یه کیلو موز میخری ، میذاری جای این یه موزی که پسرم خورده ...

                                          خاطره ای از زندگی سردار شهید حاج احمد کاظمی

                                            راوی: محمد حسن سالمی

 

یه نفر اومده بود مسجد و سراغ دوستان شهید ابراهیم هادی رو می گرفت

بهش گفتم : کار شما چیه؟! بگین شاید بتونم کمکتون کنم

گفت: هیچی! می خواهم بدونم این شهید ابراهیم هادی کی بوده؟ قبرش کجاست؟

مونده بودم چی بهش بگم

بعد از چند لحظه سکوت گفتم:شهید ابراهیم هادی مفقود الاثره ، قبر نداره

چرا سراغشو می گیری؟

با یه حزن خاص قضیه رو برام تعریف کرد:

کنار خونه ی ما تصویر یه شهید نصب کردند که مال شهید ابراهیم هادی هستش

من دختر کوچیکی دارم که هر روز صبح از جلوی این تصویر رد میشه و میره مدرسه

یه روز بهم گفت: بابا این آقا کیه؟

گفتم: اینا رفتند با دشمنا جنگیدن و نذاشتن دشمن به ما حمله کنه و شهید شدند

از زمانی که این مطلب رو به دخترم گفتم

هر وقت از جلوی عکس رد میشه بهش سلام می کنه

چند شب پیش این شهید اومده به خواب دخترم

بهش گفته من ابراهیم هادی ام ، صاحب همون عکس که بهش سلام می کنی

بهش گفته:دختر خانوم ! تو هر وقت به من سلام می کنی من جوابت رو میدم

چون با این سن کم ، اینقدر خوب حجابت رو رعایت می کنی دعات هم می کنم

بعد از اون خواب دخترم مدام می پرسه: این شهید ابراهیم هادی کیه؟ قبرش کجاست؟

... بغض گلوم رو گرفته بود

حرفی برا گفتن نداشتم

فقط گفتم: به دخترت بگو اگه می خواهی شهید هادی همیشه هوات رو داشته باشه

مواظب نماز و حجابت باش...

                                                           خاطره ای از زندگی شهید ابراهیم هادی

                                                           منبع:کتاب سلام بر ابراهیم ، صفحه ۲۲۰

با حاج احمد متوسلیان کار داشتیم.

هنوز اذان صبح رو نگفته بودند

یهو دیدم با حالت عجیبی از خواب پرید

بهم گفت: حاجی ! خواب قاصد امام حسین علیه السلام رو دیدم

بهم گفت: امام حسین علیه السلام سلام رسوندند و گفتند به زودی میام به دیدارت

بعد یه نامه از طرف آقا بهم داد که توش نوشته بود:

چرا این روزها کمتر زیارت عاشورا می خونی؟!

... گریه می کرد و حرف میزد

صورتش خیس خیس بود

دیگه توی حال خودش نبود

... چند شب بعد شهید شد

امام حسین علیه السلام به عهدش وفا کرد...

                                           خاطره ای از زندگی شهید محمد باقر مؤمنی راد

                                           منبع: یک جرعه آفتاب ، صفحه ۴۴

دوستان عزیز!

یه زیارت عاشورا بیشتر از ۱۰ دقیقه طول نمی کشه

روزانه ۱۰ دقیقه برا امام حسین علیه السلام وقت بذاریم

اشتباه گفتم! برا آرامش خودمون وقت بذاریم...

انباردارمون گفت:

یه بسیجی اینجاست که عوض ده تا بسیجی کار می کنه

میشه این نیرو رو بدی به من تا تو انبار ازش استفاده کنم؟

بهش گفتم: کو؟ کجاست؟

گفت: همون که داره گونی ها رو دو تا دو تا می بره توی انبار

نگاه کردم ببینم کیه

گونی ها جلوی صورتش بود و دیده نمیشد

رفتم نزدیک تر ، نیم رخش رو دیدم

آقا مهدی باکری بود ، فرمانده ی لشکرمون

تا من رو دید ، با چشم و ابرو اشاره کرد که به انباردار چیزی نگم

می خواست کارش رو تموم کنه...

... دل توی دلم نبود

اما دستور آقا مهدی بود

نمی تونستم به انباردار بگم این فرمانده لشکره که داره عوض ده تا بسیجی کار میکنه

گونی ها که تموم شد ، آقا مهدی گفت: پاشو بریم

رفتیم و کسی نفهمید فرمانده ی لشکر...

                                         خاطره ای از زندگی سردار شهید مهدی باکری

                                         منبع: کتاب خدمت از ماست...۸۲ ، صفحه ۱۵۸

نزدیک ساعت سه صبح بود که اومد

یه نقشه هم دستش بود و خیلی خسته به نظر می رسید

ازش پرسیدم چیزی خوردی؟

گفت نه!

اون شب غذا نداشتیم

دلم براش سوخت

سوار ماشین شدم که برم و براش غذا بگیرم

جلوم رو گرفت و نذاشت برم

گفت این وقت شب نمی خواد بری دنبال غذا

هر چی هست بیار می خوریم

چیزی نبود

کمی نان خشک آب زد و خورد

بعدش هم پاشد و رفت کارهاش رو انجام داد

گریه ام گرفته بود

کجای دنیا یه فرمانده لشکر تا ساعت سه گرسنه می موند؟

بعد هم با نون خشک...

                                         خاطره ای از زندگی سردار شهید حسن باقری

                                         منبع: کتاب خدمت از ماست...۸۲ ، صفحه ۱۶۲ 

محمد ابراهیم دانش آموز بود

تعطیلات تابستون که رسید ، گفت می خوام برم شاگردی

بهش می گفتیم: آخه برای ما زشته که تو بری شاگردی کنی

گوش نمی کرد

می گفت: من خوشم نمیاد برم تو کوچه و خیابون وقتمو تلف کنم

رفت و شاگرد یه میوه فروشی شد

اینقدر این بچه توی کارش زحمت می کشید ، که وقتی می یومد خونه حال نداشت

بهشم می گفتم: مادر! کی میگه تو با خودت اینطوری بکنی؟

می گفت: اشکال نداره! زحمت کشی یه نوع عبادته

حضرت علی علیه السلام هم خیلی زحمت می کشید

مگه ما اومدیم توی این دنیا که فقط بخوریم و بخوابیم؟

                                      روایتی از زندگی سردار شهید محمد ابراهیم همت

                                       راوی: مادر شهید

شهید تهرانی مقدم در وصیتنامه خود نوشته بود:

«روی قبرم بنویسید اینجا مدفن کسی است که می خواست اسرائیل را نابود کند.»

شهید حسن صمدی         تاریخ تولد: 1344     تاریخ شهادت: 1365

  محل شهادت: سیستان و بلوچستان

همه که خوابیدند،شروع  کرد به گریه کردن در زیر کرسی.

آن قدر گریه کرد تا بالاخره خوابش برد.این هفتمین شبی بود که این گونه سر به بالین می گذاشت.

شب بعد برخلاف شب های گذشته به طوری خوشحال بود که باعث تعجب و بهت خانواده شده بود.

صبح،خانواده اش او را با لباس سربازی دیدند که به تن کوچکش زار می زد و ساکی که وسایلش را چیده بود.

از همه خداحافظی کرد،مادر،خواهر و نیز پدرش.

اما،پدر هنوز اجازه رفتن را به او نداده بود.وقتی پدر جواب خداحافظی اش را نداد،اشک در چشمانش حلقه زد.بغض در گلویش دوید،جلو آمد و پیشانی پر مهر پدر را بوسه ای زد و رفت و حسرت خداحافظی پدر در دلش،همراه سفرش شد!

هنگام اعزام،پس از سوار شدن به اتوبوس،پر از تمنا به اطراف نگاه می کرد تا شاید از میان انبوه جمعیت،چهره آشنای پدر را ببیند.

ناگهان گرمی دستی را روی شانه اش احساس کرد.

گرمی آشنای دست پدر که برای بدرقه ی دلبندش آمده بود و طاقت نداشت بوسه حسن را بی جواب بگذارد....

(نوشته مستند برگرفته از پرونده شهید حسن صمدی،شهید نیروی انتظامی شهرستان سبزوار)

همیشه عکس امام روی سینه اش بود

درست روی قلبش

شب عملیات دیدم عکس رو باز کرد

چسبوندش به جیب سمت راست پیرهنش

گفتم چرا مثل همیشه عکس امام رو نزدی روی قلبت؟

گفت: آخه این عملیات آخرمه

یه تیر می خوره توی قلبم و شهید میشم 

نمی خوام به عکس امام تیر بخوره و به ولی ام جسارت بشه...

... بعد از عملیات شنیدم شهید شده

رفتم بالای سرش

تیر خورده بود به قلبش

عکس امام خمینی هم سمت راست سینه اش می درخشید

                            راوی: حاج آقا هادی پور به نقل از همرزم شهید

می خواستیم بریم عروسی دختر خواهرم

برف اومده بود و هوا خیلی سرد بود

اتفاقاً حسن آقا همون روز برای انجام كار اداری با ماشین سپاه اومده بود

بهش گفتم: مادر جون!

می خواهیم بریم عروسی

هوا خیلی سرده

اگه می تونی ما رو برسون

حسن گفت: مادر جان ، این ماشین بیت الماله

من حق استفاده شخصی از اون رو ندارم...

                                        راوی: مادر شهید حسن ستوده

با شهید علم الهدی کلاس نهج البلاغه داشتیم

تحقیقی بهمون داده بود که باید ارائه می کردیم

یکی از خواهران رو صدا کرد که تحقیقش رو ارائه کنه

اما ایشون گفت که آمادگی ندارم

نفر دوم و سوم رو هم صدا کرد

اما اونا هم گفتن که فرصت مطالعه نداشتند

یه لحظه دیدم شهید علم الهدی ناراحت شد و از کلاس رفت بیرون

مدام توی حیاط تربیت معلم قدم می زد

خواستیم بریم و ازشون معذرت خواهی کنیم اما خجالت می کشیدیم

رفتیم سراغ شهید جمالپور که استاد فلسفه و دوست ایشون بود

ازش خواهش کردیم که وساطت کنه تا شهید علم الهدی ما رو ببخشه

وقتی شهید جمالپور رفت و از طرف ما عذرخواهی کرد

دیدیم اشکهای شهید علم الهدی جاری شد

همونطور که گریه می کردند ، گفتند:

من از خواهران ناراحت نیستم

دارم برای مظلومیت امیرالمومنین علیه السلام گریه می کنم

ما که شیعه هستیم هم ایشون رو درک نمی کنیم و کتاب گهربارش بینمون مهجوره...

دختر بچه ام خیلی بابایی بود

باباش که شهید شد مدام دلتنگی می کرد

هر روز می رفت جلو عکس باباش می نشست و باهاش حرف میزد

وقتی هم جوابی نمی شنید ، می یومد سراغ من و با گریه می گفت:

چرا بابا جوابمو نمیده!!

کار هر روزش بود

دیگه خسته شده بودم

یه روز که طبق معمول اومد و با گریه از جواب ندادن باباش گلایه کرد

من هم ناراحت شدم و خیلی آروم زدم به صورتش

با گریه بهم گفت: مامان جون! دیگه قول میدم گریه نکنم

این رو گفت و رفت توی اتاقش...

... ساعتها گذشت دیدم صدایی از دخترم در نمیاد

رفتم سراغش

دیدم رفته زیر پتو

فکر کردم خوابیده

پتو رو کنار زدم

دیدم عکس باباشو توی بغلش گرفته

برا همیشه خوابیده بود

دیگه نفس نمی کشید

رفت بود پیش باباش

دیگه گریه هاشو نشنیدم...

                                       به نقل از : حاج آقا سید حسین مومنی

               این زندگی قشنگ من مال شما

یه صندوق درست کرده بود و گذاشته بود توی خونه

بعد همه رو جمع کرد و از گناه بودن دروغ و غیبت گفت

مبلغی رو به عنوان تعین کرد

قرار شد هر کسی از این به بعد دروغ بگه یا غیبت کنه

اون مبلغ معین رو به عنوان جریمه بندازه توی صندوق

تصمیم بر این شد که پولهای صندوق رو هم صرف کمک به جبهه و رزمنده ها کنند

طرح خیلی جالبی بود

باعث شد همه ی اعضای خانواده خودشون رو از این گناه ها دور کنن

اگه هم موردی بود به همدیگه تذکر می دادیم

                              خاطره ای از زندگی شهید علی اصغر کلاته سیفری

                              منبع: کتاب وقت قنوت ، صفحه ۱۴۵

بیایم ما هم این طرح جالب رو توی خونه یا محل کارمون انجام بدیم

اگه سهواً گناهی مث دروغ و غیبت انجام دادیم

به عنوان جریمه مبلغی رو کنار بذاریم

حالا هم که جنگ و جبهه نیست

می تونیم پول جمع آوری شده رو بدیم به فقرا و نیازمندان...

به حساب خودمون برسیم ، قبل از اینکه موقع حسابرسی خدا برسه...