ضد انقلاب پادگان رو محاصره کرده بود

نیروهای شهید کاوه کم بودند و اسلحه و مهمات کافی برا مقابله نداشتند

محمود می دونست اگه درگیر بشن ، شکستشون حتمیه

توی همین گیر و دار شهید کاوه تصمیمی گرفت که همه رو شگفت زده کرد

چند تا دودکش حموم رو روی پشت بام پادگان قرار داد

ضد انقلاب با دیدین دودکش ها از دور فکر کرد نیروهای بسیجی برا نبرد کمین کردند

یکی از رزمنده ها رو هم گذاشت روی پشت بام

از هر ادوات جنگی که داشتند یه قبضه تحویلش داد

بهش گفت: هر وقت دستور دادم ، هر دقیقه با یکی از ادوات تیری رو شلیک کن

اون رزمنده هم اینکار رو کرد

یه بار با آر پی جی ، یه بار با کلاش ، یه بار با تیر بار و ... شلیک کرد

نیروهای ضد انقلاب فکر کردند کل نیروهای بسیجی روی پشت بام پادگان کمین کردند

شروع کردند به تیراندازی به سمت پادگان و از اطراف خودشون غافل شدند

شهید محمود کاوه هم با نیروهاش خودشون رو طبق نقشه به پشت ضد انقلاب رسوند

اونا رو غافلگیر کرد و عملیات با کمترین تلفات به نفع اسلام تموم شد ...

                                              خاطره ای از زندگی سردار شهید محمود کاوه

احترام خاصی بهم می گذاشت

همیشه جلوم بلند میشد

یه بار که تازه از منطقه برگشته بود ، رفتم توی اتاق تا ببینمش

دیدم بر خلاف همیشه جلوم بلند نشد

مطمئن بودم که اتفاقی براش افتاده

چون سابقه نداشت که با ورود من از جاش بلند نشه

وقتی کنارش نشستم بهم گفت:

شرمنده که نتونستم جلوت بلند بشم

چهار پنج روزه که به دلیل کار زیاد پوتینم رو از پام در نیاوردم

واسه همین پوست پاهام پوسیده و زخم شده

نمی تونم روی پاهام بأیستم...

                                خاطره ای از زندگی سردار شهید عباس کریمی

                                راوی : همسر شهید

عراقیها برا تضعیف روحیه ی ما فیلمای زننده پخش می کردند

یه روز یکی از بچه ها به نشانه اعتراض تلویزیون رو خاموش کرد

عراقی ها گرفتن و بردنش بیرون

هیچ کس ازش خبر نداشت ...

... برا استراحت ما رو فرستادن به حیات اردوگاه

وارد حیات که شدیم اون بسیجی رو دیدیم

یه چاله کنده بودند و تا گردن گذاشته بودنش زیر زمین

شب که شد صدای الله اکبر و ناله های اون بسیجی بلند شد

همه نگرانش بودیم

صبح که شد گفتند شهید شده

خیلی دوست داشتیم علت ناله و فریاد دیشبش رو بدونیم

وقتی یکی از نگهبانا علتش رو گفت مو به تنمون راست شد

می گفت: زیر خاک این منطقه موشهای صحرایی گوشت خوار وجود داره

موشها حس بویائی قوی دارن

وقتی متوجه دوستتون شدن بهش حمله کردن و گوش بدنش رو خوردن

علت شهادت و ناله هاش هم همین بوده

صبح که بدنش رو آوردیم بیرون تکه تکه شده بود...

قد بلند بود و هیکل درشت

توی مدرسه دروازبان می ایستاد

هر وقت می دیدمش بهش می گفتم:

تو با این هیکلت خیلی تابلوئی ، آخرش هم سیبل میشی! ...

... گذشت و رفتیم جبهه

عملیات فاو بود

از رودخونه که گذشتیم خوردیم به سیم خاردارهای حلقوی

دشمن حسابی آتیش می ریخت

باید از سیم خاردارها هر طور شده عبور می کردیم ، وگرنه بچه ها قتل عام می شدند

توی فکر عبور بودیم که دیدم ستون حرکت کرد

جلوتر که رفتم دیدم یه نفر خودش رو انداخته روی سیم خاردار

از قد بلند و هیکل درشتش فهمیدم دوستمه

خودش رو فدا کرد که عملیات لو نره و بچه ها قتل عام نشن

سیم خاردار بدنش رو تکیه تکه کرد

یاد روزی افتادم که بهش می گفتم بالاخره سیبل میشی

شده بود مث یه سیبل سوراخ سوراخ ...

لباسها براش گشاد بود

همیشه یه دستش به کلاهش بود ، یه دستش به شلوارش

هر چه گشتند پیراهنی که اندازش باشه پیدا نکردند ...

... بعد از پانزده سال گروه تفحص پیداش کرد

تمام استخواناش رو توی همون پیراهن گشادش جا دادند

حالا دیگه پیراهن اندازه اش شده بود ...

بچه بود

اونقدر برا اومدن به جبهه التماس کرد که کلافه شدم

کارش شده بود گریه و التماس

آخر سر فرستادمش مخابرات تا بی سیم چی بشه

رفت آموزش دید و برگشت

اتفاقا شد بی سیم چی خودم...

... یه شب توی عملیات اتیش دشمن زیاد شد

همه پناه گرفتند و خوابیدند روی زمین

یه لحظه این بچه رو دیدم که بی سیم روی دوشش نیست

فکر کردم از ترس پرتش کرده روی زمین

زدم توی سرش و گفتم: بی سیم کو بچه ؟!

با دست  به زیر بدنش اشاره کرد

دیدم بی سیم رو گذاشته زمین و رویش خوابیده

نگاهم کرد و گفت:

اگه من ترکش بخورم یکی دیگه بی سیم رو بر میداره

ولی اگه بی سیم ترکش بخوره و از کار بیفته ، عملیات لنگ می مونه...

... مخم تاب برداشت

زبونم بند اومده بود از فکر بلندش

عراق منطقه رو زیر آتیش شدید گرفته بود

صدای سوت چند تا خمپاره نظرمون رو جلب کرد

حاج آقا میثمی رو به زور هل دادیم توی یه سنگر

سنگر کوچیک بود و در حالت عادی بیشتر از دو نفر جا نمیشد

اما پنج نفر از بچه ها با شنیدن سوت خمپاره پریده بودن توی سنگر

حاج آقا میثمی بهم گفت: می دونی چرا توی سنگر به این کوچیکی جا شدیم؟

گفتم : نه حاجی! چرا؟

گفت: به خاطر ترس! اگه انسان از خدا هم بترسه ، دنیا براش کوچیک میشه!!!

                               خاطره ای از زندگی شهید حجه الاسلام عبدالله میثمی

                               راوی : همرزم شهید

قرآن خوندن بلد نبودم چون سواد نداشتم

خیلی دلم می خواست که بتونم قرآن بخونم

یه شب مثل همیشه وضو گرفتم

چند سوره ای که از قرآن حفظ بودم رو خوندن و خوابیدم

خواب کاظم رو دیدم که یه قرآن دستش بود

قرآن رو داد به من و گفت: مادر جان! باز کن و بخون

گفتم: پسرم! من که خوندن بلد نیستم ، سواد ندارم که عزیزم

کاظم دستی روی سینه ام کشید و گفت: مادرجان بخون

در کمال ناباوری قرآن رو باز کردم و خوندم...

... از خواب که بیدار شدم هنوز صدای کاظم توی گوشم بود که می گفت: بخوان

رفتم و قرآن رو برداشتم و شروع کردم به خوندن

شوهرم هاج و واج مونده بود که چطور قرآن خوندن رو یاد گرفتم

بچه هام از روان خوندن من متعجب شده بودن و خیره بهم نگاه می کردند...

                                 خاطره ای از زندگی سردار شهید کاظم نجفی رستگار

                                  راوی: مادر شهید

داشتم خونه رو مرتب می کردم

حسین گوشه ی اشپزخونه نشسته و به نقطه ای خیره شده بود

اونقدر غرق افکار خودش بود که هر چه صداش کردم جواب نداد

رفتم جلوش و گفتم: حسین؟! ... حسین؟! ... کجایی مادر؟!

یهو برگشت و بهم نگاه کرد

گفتم: حسین جان! کجایی مادر؟!

خندید و گفت: سر قبرم بودم مامان

ار تعجب خنده ام گرفت.

بهش گفتم: قبرت؟! ... قبرت کجاست مادر جون؟!

گفت: بهشت زهرا سلام الله علیها ردیف ۱۱ قطعه ۲۴ شماره ۴۴

چیزی نگفتم و گذشت ...

... وقتی شهید شد و دفنش کردیم به حرفش رسیدم

با کمال تعجب دیدم دقیقا همون جایی دفن شده که اون روز بهم گفته بود

پشتم لرزید ، فهمیدم اون روز واقعا سر قبرش بوده...

                                             خاطره ای از زندگی شهید حسین فهمیده

                                              راوی : مادر شهید

جنگ که شروع شد علیرضا ۱۷ سالش بود

دلش می خواست برود جبهه ولی به خاطر سن کمش نمیذاشتن

به هر زحمتی بود مخفیانه رفت جبهه

توی منطقه کارای عجیبی انجام می داد

ادوات جنگی اختراع می کرد

یه چیزی ساخته بود به نام تیربار آرپی جی

با این دستگاه می تونستند پشت سر هم تعدادی آر پی جی شلیک کنند

اونقدر خوش فکر بود که با اون سن کمش شد فرمانده تخریب

توی ۲۴ سالگی هم در حال خنثی کردن یه مین پودر شد

رفت پیش معشوقش ...

                          خاطره ای از زندگی سردار شهید علیرضا عاصمی

عراقیها طبق روال هر سال برای روحیه دادن به مردم جشن گرفته بودند

جشن توی استادیوم ورزشی برگزار شده و بخاطر تبلیغات زیاد کلی جمعیت اومده بود

مراسم به طور زنده از تلویزیون پخش میشد

یکی از برنامه ها آتش زدن عکس امام خمینی ره بود

می خواستند شخصیت حضرت امام ره رو پایین بیارن

وقتی عکس امام وارد استادیوم شد ، همه برای دیدن آتش زدن عکس پایکوبی کردند

اما اتفاق عجیبی افتاد

وقتی مشعل آتش رو زیر عکس امام قرار می دادند ، آتش خود به خود خاموش میشد

یه لحظه کل استادیوم رو سکوت فرا گرفت

چند بار آتش آوردند ، اما هر بار مشعل تا زیر عکس امام قرار می گرفت خاموش میشد

همه متعجب بودند از این اتفاق

سه بار این کار رو تکرار کردند ، اما بی فایده بود

آخرش از آتش زدن عکس صرف نظر کرده و با عصبانیت عکس امام رو بردن بیرون

اما کسی نتونست پاسخی برای مردم توی استادیوم پیدا کنه

این صحنه از تلویزیون هم پخش میشد و جایگاه معنوی امام رو به همه نشون داد...

                                                   منبع: نشریه با شهدا در جمعه ، شماره ۷۱

رفیقش لحظات آخر شهادت انگشترش رو داده بود به سید مجتبی

رفته بود آبادان

انگشتر رو توی حمام آبادان جا گذاشته و برگشته بود ساری

وقتی فهمید انگشتر رو جا گذاشته بهم گفت:

می خوای معجزه ی شهدا رو ببینی؟

گفتم: منظورت چیه؟

گفت: بیا کنارم بشین

کنار سید مجتبی رو به قبله نشستم

شروع کرد به خوندن زيارت عاشورا به نيابت از دوست شهيدش

خطاب به ايشون می گفت: دوست شهیدم! من كه تو رو می شناسم

اما كاری كن كه خانومم بهت اعتقاد پيدا كنه...

... صبح روز بعد از خواب كه بيدار شدم ، دیدم سيد مجتبی داره گریه می کنه

گفتم چی شده؟

به مفاتیح روی طاقچه اشاره کرد

صحنه ی عجیبی دیدم

انگشتر دوست شهیدش که توی آبادان جا مونده بود روی مفاتیح قرار داشت ...

                                       خاطره ای از زندگی جانباز شهید سید مجتبی علمدار

                                       راوی : همسر شهید

با یه موتور درب و داغون می یومد کمیته

سر و کله اش که پیدا میشد بچه ها تیکه بارش می کردند

- آقای بروجردی! پارکینگ ماشین های ضد گلوله اون طرفه ، برو اونجا پارکش کن

- حاجی ! حیفه اینو سوار میشی ها! میدونی بهش خط بیفته چی میشه؟!

- حاجی بده ببرمش روش چادر بکشم تا آفتاب نخوره ، حیفه

بروجردی هم کم نمی آورد

موتور رو داد به این آخری و گفت:

بارک الله! ببر چادر بکش روش ، فقط مواظب باشیا ، ما همین یه وسیله رو داریم ...

                                             خاطره ای از زندگی سردار شهید محمد بروجردی

                                              منبع: کتاب یادگاران " خاطرات شهید بروجردی "

گرماى هوا همه رو از پا انداخته بود

بيمارستان پر شده بود از آدمای گرما زده

حاج حسین هم گرما زده شده بود و بستری اش کردیم

دكتر بهش سرم وصل کرد و گفت: بهش برسيد. خيلى ضعيف شده

براش کمپوت گیلاس آوردم اما هر کاری کردم نخورد

گفتم: آخه چرا نمی خوری؟

گفت: همه ی اینایی که اینجا بستری شدند مث من گرما زده شدند

من چه فرقی باهاشون دارم که باید کمپوت گیلاس بخورم؟!

گفتم: حسين آقا! به خدا به همه گيلاس داديم. اين چند تا دونه مونده فقط

گفت : بچه های لشکر چی؟!

هر وقت همه بچه هاى لشكر گيلاس داشتند بخورند، من هم مى خورم...

                              خاطره ای از زندگی سردار شهید حاج حسین خرازی

                               منبع : کتاب یادگاران " خاطرات شهید خرازی "

یه روز اومد و گفت: خانه یمان را باید عوض کنیم. علتش رو که پرسیدم ، گفت: یکی از پزسنل نیروی هوایی با هشت تا بچه در یک خونه ی دو اتاقه زندگی می کنند. این خونه برای ما بزرگه ، ما میریم آنجا ، اونا بیان اینجا. آن آقا وقتی فهمید فرمانده ی نیروی هوایی می خواهد خانه اش را به او بدهد ، کلی اصرار کرد که نه! ولی با پافشاریِ عباس قبول کرد و ما خانه مان را به آنها دادیم.

                        زهد دل بریدن از دنیا نیست ، دل نبستن به دنیاست...

یه نوجوان 16 ساله بود از محله های پایین شهر تهران

چون بابا نداشت خیلی بد تربیت شده بود

خودش می گفت: گناهی نشد که من انجام ندم

تا اینکه یه نوار روضه حضرت زهرا سلام الله علیها زیر و رویش کرد

بلند شد اومد جبهه

یه روز به فرمانده مون گفت:من از بچگی حرم امام رضا علیه السلام نرفتم

می ترسم شهید بشم و حرم آقا رو نبینم

یک 48ساعته به من مرخصی بدین برم حرم امام رضا علیه السلام زیارت کنم و برگردم ...

... اجازه گرفت و  رفت مشهد

دو ساعت توی حرم زیارت کرد و برگشت جبهه

توی وصیت نامه اش نوشته بود:

در راه برگشت از حرم امام رضا علیه السلام ، توی ماشین خواب حضرت رو دیدم

آقا بهم فرمود: حمید! اگر همینطور ادامه بدهی خودم میام می برمت...

...یه قبری برای خودش اطراف پادگان کنده بود

نیمه شبا تا سحر می خوابید داخل قبر

گریه می کرد و می گفت:یا امام رضا علیه السلام منتظر وعده ام

آقا جان چشم به راهم نذار...

توی وصیتنامه ساعت شهادت ، روز شهادت و مکان شهادتش رو هم نوشته بود

شهید که شد ، دیدیم حرفاش درست بوده

دقیقا توی روز ، ساعت و مکانی شهیـد شد که تو وصیت نامه اش نوشته بود...                            

                                         خاطره ای از زندگی شهید حمید محمودی

                                         راوی : حاج مهدی سلحشور ، همرزم شهید

ولادت با سعادت علی بن موسی الرضا علیه السلام بر تمامی شیعیان جهان مبارکباد

قبل از انقلاب دستگیر شد

با شکنجه نتونستن چیزی از زیر زبونش بکشند

انداختنش توی سلول یه کمونیست

اون هم می دونست عبدالله حساسه

تا آب یا غذا می آوردن ، اول می خورد تا عبدالله نتونه بخوره

نماز خوندن و قرآن خوندن عبدالله رو مسخره می کرد ...

... شب جمعه دلش بدجوری گرفته بود

شروع کرد به دعای کمیل خوندن

تا رسید به این جمله:

خدایا! اگه در قیامت بین من و دوستانت جدایی اندازی

و بین من و دشمنانت جمع کنی ، چه خواهد شد؟

نتونست جلو خودش رو بگیره

افتاد به سجده و زار زار گریه کرد

وقتی سرش رو بلند کرد دید هم سلولی کمونیستش هم منقلب شده

سرش رو گذاشته بود کف پای عبدالله و زار زار گریه می کرد

خاطره ای از زندگی روحانی شهید عبدالله میثمی

منبع : کتاب یادگاران  " خاطرات شهید میثمی "

پول ها و طلاهاش رو داد و خداحافظی کرد

داشت از در ستاد پشتیبانی جنگ می رفت بیرون که مسئول ستاد گفت:

مادر! رسیدتون رو نمی گیرین؟

پیرزن لبخندی زد و گفت:

من برای دادن شوهر و دوتا پسرم از کسی رسید نگرفتم

اینا که دیگه چیزی نیست...

اول كه رفته بوديم گفتند كسی حق ورزش كردن نداره

يه روز يكي از بچه ها رفت ورزش كرد

مامور عراقي تا ديد ، خودكار و كاغذ برداشت و اومد برا نوشتن اسم دوستمون

گفت : ما اسمك؟ اسمت چيه؟

رفيقمون هم كه شوخ بود ، برگشت گفت : گچ پژ

باور نمي كنيد

تا چند دقيقه اون مامور عراقی هر كاری كرد اين اسم رو تلفظ كنه نتونست

آخرشم ول كرد گذاشت و رفت

ما هم همينطور می خنديديم...

نجف آباد اصفهان که بودیم یه پیرزن سراغ حاج احمد رو می گرفت

وقتی حاجی برا سركشی اومد ، پیرزن رفت ملاقاتش ...

... یه هفته بعد از اون ملاقات پسر پيرزن اومده بود برا تشکر 

می گفت: حاج احمد مشكلم رو حل كرده

بعدها فهمیدیم پسر پیرزن به خاطر نداشتن دیه داشته می افتاده زندان

حاج احمد هم بخشی از ارثيه ای که از پدر و مادرش بهش رسیده بود رو میده به پيرزن

پیرزن هم پول دیه پسرش رو می پردازه و از زندان آزادش می کنه ...

                                    خاطره ای از زندگی شهید حاج احمد کاظمی

                                    راوی: یکی از همکاران شهید

وقتی فکر می کنم و می بینم اگه موقعیتش پیش بیاد نمی تونم از صد هزار تومن هم بگذرم ، تازه فرق خودم رو با شهید پیدا می کنم...

خدایا ! معرفت شهید کاظمی رو بهم بده

تا یاد بگیرم بخشنده بودن رو....

داشتیم مهمات بار می زدیم برا منطقه

وسط کار یهو چشمم خورد به یه خانوم ، با چادر مشکی

پا به پای ما کار می کرد و مهمات می ذاشت توی جعبه

تعجب کردم

وقتی تعجبم بیشتر شد که دیدم بچه های دیگه اصلاً حواسشون بهش نیست

انگار هیچکی اون خانوم رو نمی دید

رفتم جلو ، سینه ام رو صاف کردم و با احترام گفتم:

خانوم! جایی که ما مردها هستیم ، شما نباید زحمت بکشین

رویش طرف من نبود ، تمام قد ایستاد و فرمود:

مگه شما در راه برادر من زحمت نمی کشید؟

یاد امام حسین علیه السلام از خود بیخودم کرد

گریه ام گرفته بود

خانوم زینب سلام الله علیها فرمودند:

هر کسی که یاور ما باشه ، ما هم یاری اش می کنیم ...

                                      خاطره ای از زندگی سردار شهید عبدالحسین برونسی

                                       منبع: کتاب خاک های نرم کوشک ، صفحه ۲۰۱

آنان که رفتند ، کاری حسینی کردند

و آنان که مانده اند ، باید کاری زینبی کنند

خواستگارای زیادی داشتم

یه شب خواب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رو دیدم

خوابم رو برای اهل دلی تعریف کردم

بهم گفت: تعبیرش اینه که با یه سید ازدواج می کنی ...

.... یکی دو ماه بعد آقا سید مجتبی  اومد خواستگاریم

وقتی خواستم باهاش صحبت کنم ، آقا سید مجتبی گفت:

قرآن رو باز می کنم ، اگه خوب اومد با هم حرف می زنیم

قرآن رو که باز کرد

چشممون خورد به نام زیبای پیامبر و سوره محمد صلی الله علیه و آله و سلم اومد

خوابم تعبیر شد و با پسری از نسل پیامبر زندگیمو شروع کردم...

                                   خاطره ای از زندگی شهید سید مجتبی علمدار

                                   راوی : سیده فاطمه موسوی "همسر شهید"

یه بسیجی تیر خورده و به شهادت رسیده بود

به اتفاق حاج احمد کریمی رفتیم بالای سرش

حاج احمد گفت: من دلم نمی خواد اینجوری شهید بشم

من از خدا خواستم اگه قراره شهید بشم ، مث امام حسین ارباً اربا بشم

دلم می خواد مثل مولام در راه خدا تیکه تیکه بشم

دوست حاج احمد گفت: حاجی! نداشتیما!...

ما قرار گذاشتیم با هم شهید بشیم ، یادت نرفته که؟!

حاج احمد کریمی گفت: قرار داشتیم یا نداشتیم ، من دیگه می خوام برم...

... چند روز بعد حاج احمد کریمی به آرزوش رسید

گلوله خمپاره بهش خورد و تیکه تیکه شد

از تمام بدنش فقط یه گونی باقی موند

پاره های بدنش رو جمع کردیم و گذاشتیم توی آمبولانس

رفیق حاج احمد اومد و گفت: چی شده؟!!

گفتم: حاج احمد کریمی شهید شد

گفت: یعنی چی شهید شد؟ ما قرار داشتیم با هم شهید بشیم

گفتم: قرار داشتین یا نداشتین ، حاج احمد شهید شد

گفت: پیکرش کجاست؟

گفتم: تمام بدنش شده یه گونی ، گذاشتیم پشت آمبولانس

رفت سمت آمبولانس تا تیکه های بدن حاج احمد رو ببینه

همینطور که داشت می رفت سمت آمبولانس یه ترکش اومد و سرش رو قطع کرد

به آرزو و قرارش با حاج احمد رسید

انگاری خدا پای قول و قرارشون رو امضا کرده بود...

                                      خاطره ای از زندگی سردار شهید احمد کریمی

                                      راوی : سردار جانباز حاج حسین یکتا

يكی از افسران عراقی اسیر شده بود

به شدت احتیاج به خون داشت

چند تا بچه بسیجی آستین بالا زده بودن تا بهش خون اهدا کنن

اما افسر عراقی قبول نمی کرد

می گفت : شما فارسید ، شما نجس هستید ، خون شما رو نمی خواهم

بچه ها نا امید شده بودن و آستين ها رو پايين می آورند

مهدی باكری وارد شد و با شنيدن  ماجرا خندید و گفت :

ما انسانيم! بهش خون تزریق کنین تا زنده بمونه

پزشک با زور به افسر عراقی خون تزريق کرد ...

                                خاطره ای از زندگی سردار شهید مهدی باکری

                                منبع: نشریه با شهدا در جمعه

اسیر شده بودیم

قرار شد بچه ها برا خانواده هاشون نامه بنویسن

بین اسرا چند تا بی سواد و کم سواد هم بودند که نمی تونستن نامه بنویسن

اون روزا چند تا کتاب برامون آورده بودن که نهج البلاغه هم لابه لاشون بود

یه روز یکی از بچه های کم سواد اومد و بهم گفت:

من نمی تونم نامه بنویسم

از نهج البلاغه یکی از نامه های کوتاه امیرالمومنین علیه السلام رو نوشتم روی این کاغذ

می خوام بفرستمش برا بابام

نامه رو گرفتم و خوندم

از خنده روده بُر شدم

بنده خدا نامه ی امیرالمومنین علیه السلام به معاویه رو برداشته و برای باباش نوشته بود ...

میلاد با سعادت کریمه ی اهل بیت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها و روز دختر بر همه ی شیعیان جهان ، بالاخص دختران ایران زمین مبارک باد

نماز شبش رو که می خوند ، تا صبح بیدار می موند

ما رو هم برا نماز بیدار می کرد

بعد از نماز با بچه ها ورزش می کردیم و نهایتاً می رفت سر کار

هر روز صبح نیم ساعت تا سه ربع وقت می ذاشت برا بچه ها

بهشون می گفت درباره هر چی دوست دارین حرف بزنین

روزهای جمعه هم می یومد و می گفت: امروز می خواهم یک کار خیر انجام بدهم

بعد وضو می گرفت و می رفت توی آشپزخانه

در رو می بست و شروع می کرد به شستن ظروف و ...

                                                   خاطره ای از زندگی شهید صیاد شیرازی

                                                    راوی: همسر شهید

حمید که توی جبهه بود خواب عجیبی دیدم

خواب دیدم رفته ام زیارت حرم آقا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم

موقع زیارت چشمم خورد به کاغذی که شبیه یه تابلو چسبیده بود به ضریح پیامبر

روی کاغذ نوشته بوده : شهید حمید شیخ الاسلامی

... حمید که از جبهه برگشت خوابم رو براش تعریف کردم

تا تعریف کردم فقط لبخند زد

چند روز بعد با سپاهیان حضرت محمد صلی الله علیه و آله رفت جبهه

سفر آخرش بود و شهید شد

از کل بدنش فقط یکی از پاهاش رو برامون آوردند

رفت به مهمونی حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم

                                          خاطره ای از زندگی شهید حمید شیخ الاسلامی 

                                          منبع: کتاب کرامات شهدا ... راوی: برادر شهید

بار دیگر گستاخی و حماقت ابوجهل های زمان ، قلب مسلمین جهان را به درد آورد

ما عاشورائیان تاب و تحمل این اهانت را نداریم

بی حرمتی به رسول مهربانی ها ،جرئت خاموشی را از من گرفت

خواب را بر چشمانتان حرام می کنیم ای یزیدیان زمان

باشد که با حماقت خود ، در دریای خروشان خشم مسلمین به درک واصل شوید...

انشاءالله

جلوی مادر با ادب می نشست و می گفت:

- من رو بیشتر دوست داری یا خدا رو؟

مادر: خب معلومه! خدا رو

- امام حسین علیه السلام رو بیشتر دوست داری یا خدا رو ؟

مادر: امام حسین علیه السلام رو هم برای خدا می خوام

- پس راضی هستی که من شهید بشم. فدای امام حسین علیه السلام بشم؟!

اینجوری مادرش رو راضی کرد و رفت ... رفت و فدای امام حسین علیه السلام شد

توی جاده داشت می رفت که ترکش خمپاره سرش رو بُرد

بچه ها در کمال تعجب دیدند سر بریده لبهاش تکون می خوره و " یا حسین " میگه ...

... کوله پشتی اش رو باز کردند ، سه تا آرزو کرده بود:

- خدایا! امام حسین علیه السلام لب تشنه شهید شد ، منم میخام تشنه شهید بشم

بچه ها تحقیق کردند

دیدند تانکرای اب گردانشون خالی بوده و فرمانده تقاضای اب کرده

اولین دعاش مستجاب شد و تشنه لب شهید شد

- خدایا ! سر مبارک اربابم حسین علیه السلام رو از پشت بریدند

منم میخام سرم از پشت قطع بشه.

رزمنده ها میگن ترکش از پشت سر شهید آقاجانی رو قطع کرده

دومین آرزوش هم برآورده شد

- خدایا! سر بریده ی امام حسین علیه السلام بالای نی قرآن می خواند

من دلیلش رو نمی دونم ،اما دلم میخاد وقتی شهید شدم ، سر بریده ام " یا حسین " بگه

سومین آرزوشم ...

                                      خاطره ای از زندگی طلبه ی شهید مصطفی آقاجانی

                                      منبع: نشریه ی با شهدا در جمعه

به قول حاج حسین یکتا: جبهه سرزمین آرزوهاست

یعنی رزمنده ها ارزو می کردند به خواسته هاشون می رسیدند

خدایا ما هم آرزوهای قشنگی داریم ، آرزو به دلمون نکن... آمین

چند تا بسیجی داخل جیپ بودند که یهو شیمیایی زدند

همه ماسکهاشون رو در اوردند و زدند روی صورتاشون

یکی از بچه ها ماسک نداشت

همه ی بچه ها ماسکها رو در اوردند و انداختن روی زمین

هیچکی حاضر نبود ماسک بزنه

بالاخره یکی ، بقیه رو قانع کرد...

... لحظاتی بعد سرفه های شدیدش شروع شد

دوستاش از زیر ماسک هاشون نگاش می کردند

زار زار گریه می کردند و ناله سر می دادند ...

سال آخر دبيرستان بود

شب با مهمون غريبه اى اومد خونه

شام بهش داد و حسابى ازش پذيرايى كرد

مى گفت: از شهرستان اومده و توی تهران آشنایی نداره

فردا صبح اداره ى ثبت كار داره ، بعدش میره

... دلش نمى آمد كسى گوشه ى خيابان بخوابه

به بزرگی دلش غبطه خوردم

                             خاطره ای از زندگی سردار شهید حسن باقری

                              منبع: کتاب یادگاران " خاطرات شهید باقری "

توی تفحص شهدا، دفترچه یادداشت یه شهید شانزده ساله رو پیدا کردیم

گناهان هر روزش رو توی اون یادداشت کرده بود.

گناهان رو که می خوندم ، اینا بودن:
• سجده نماز ظهر طولانی نبود

• زیاد خندیدم

• هنگام فوتبال شوت خوبی زدم که از خودم خوشم آمد

... دارم فکر می کنم چقدر از این پسر شانزده ساله کوچکترم...!

هر چه بیشتر فکر می کنم ، بیشتر به درازای فاصله ام با خدا پی می برم

هر چی فکر می کنم بیشتر افسوس می خورم

استخوان های مچش زده بود بیرون

دوتا انگشتش هم قطع شده بود

گفتم: اون طرف رو نگاه کن تا دستت رو بشورم

خندید و گفت: نه! می خوام ببینم چه جوری می شوری

شستم ، اما وسطش طاقت نیاوردم

بهش گفتم: مگه دردت نمیاد؟

گفت: دردش هم لذته ، نیست؟

                                منبع: کتاب یادگاران " خاطرات پزشکان"

واقعا چی می دیدند ، من نمی دونم!

فقط می تونم بگم تمام دردهای دنیا رو به زانو در آورده بودند این مردان آسمونی

حتی مرگ رو هم به شوخی گرفته بودند

دمشون گرم! کاش نصیب ما هم بشه این زندگی

اللهم الرزقنا...

نصفه شب بود

چشم چشم رو نمى ديد

سوار تانك بودیم ، وسط دشت

كنار برجك نشسته بودم

ديدم يكى پياده میاد

به تانك ها نزديك مىشد ، چند لحظه توقف می کرد ، می رفت سراغ بعدی

سمت ما هم اومد

دستش رو دو پايم حلقه كرد

پايم رو بوسيد و گفت «به خدا سپردمتون.»

گفتم «حاج حسين؟»

گفت «هيس! اسم نيار.»

رفت طرف تانك بعدى

تازه فهمیدم پای رزمنده ها رو می بوسه

گفت اسمشو نیارم که کسی نفهمه پابوسشون همون حاج حسین خرازی فرماندمونه

خدائیش آسمونم در مقابل بزرگی چنین مردانی کم آورده بود...

                                   خاطره ای از زندگی سردار شهید حاج حسین خرازی

                                   منبع: کتاب یادگاران " خاطرات شهید خرازی "

آیا می دانید ...

... که مهریه همسر شهید زنگ ابادی یک سری کامل از کتابهای شهید مطهری (ره) بوده است؟!

... که شهیدان پوراکبر ، یعقوبی و جعفری آنچنان تکه تکه شدند که کل بدنشان در یک چفیه جا شد؟!

... که شهید زندیه دعای کمیل را در حالت سجده می خواند؟!

... که شهید دهنوی دعای ندبه را از حفظ و در حال پیاده روی در لشکر می خواند؟!

اوایل ازدواجمان بود. برای خرید با شهید هاشمی به بازارچه رفتیم. در بین راه با پدر و مادر ایشان برخورد کردیم. سید مجتبی به محض اینکه پدر و مادرشان را دیدند ، در نهایت تواضع و فروتنی خم شده و بر روی زمین زانو زدند و پاهای آن دو را بوسیدند. این صحنه برای من بسیار دیدنی بود. سید مجتبی با آن قامت رشید و هیکل تنومند ، در مقابل پدر و مادرش ، خاضع و فروتن بود و احترام آنها را در حد بالایی نگه می داشت.